“მეგობრობისთვის“

მინდა მოკლედ მოგიყვეთ ჩვენი პროექტის შესახებ, რომელიც „ორბელიანი საქართველოს“ დახმარებით განვახორციელეთ. გულახდილად გეტყვით, არაერთი პროექტი განმიხორციელებია სკოლის ფარგლებში, ოთხი წელია ვმუშაობ მასწავლებლად აზერბაიჯანულენოვან სკოლაში, ამ დროის განმავლობაში ეს ჩემი ოცდამეთერთმეტე პროექტია, სანამ ორბელიანის შესახებ გავიგებდი, ვსინჯე სხვა ორგანიზაციებში ეს კონკრეტული პროექტი, რომელიც ეხებოდა დაუნის სინდრომის ბენეფიციარებთან სტუმრობას და დამეგობრებას. რატომღაც უარი გვითხრეს, რაც ძალიან გამიკვირდა, გულიც დამწყდა, ჩვენ დღეს ხომ ვზრუნავთ ინკლუზიური განათლების დანერგვაზე, რომ იყოს მიმღებლობა და ყველა თანასწორუფლებიანი გავხდეთ. როცა გავიგე ორბელიანის შესახებ, ვიფიქრე, რომ აქაც უარს მივიღებდი და ცოტას ვორჭოფობდი, თუმცა მაინც დავიწყე შევსება, მამხნევებდა ბატონი ასტამური, რომ მეცადა და აუცილებლად გამოვიდოდა, მეც არ დავიშურე ძალ-ღონე რადგან იმედი ჩამესახა და მოვიდა დროც, ტრენინგზე ვიყავი რეკავს ტელეფონი და ასეთი საუბარი: „ქალბატონო სალომე, ტყუილად გქონდათ ცუდის მოლოდინი, რადგან თქვენი პროექტი დაფინანსდა და გილოცავთ“.....ჩემს სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა, ემოციებით დავიტვირთე, იმასაც გიამბობთ, თუ რატომ გადავწყვიტე რომ დამეწერა ეს პროექტი......
სოფელი საბირქენდი, ეთნიკურად დასახლებული რეგიონია, სადაც უამრავი პრობლემაა მოსაგვარებელი, რომელსაც დრო სჭირდება და გამოცდილებაც, მივხვდი რომ აზრი არა აქვს უბრალოდ უთხრა მოსწავლეებს, რომ ასე სწორი არ არის და ასე შემდეგ, ჩემი აზრით უნდა აგრძნობინო, თავად აკეთებინო ის,

ეს არის აზერბაიჯანელი მოსწავლე, მან თავისი აზრი გამოხატა და ყველაზე გულწრფელად, თითოეული მოსწავლის აზრს მართლაც რომ ოქროს ფასი აქვს:)

ფასანაურის სკოლის მოსწავლე ყვება თავის შთაბეჭდილებებს პროექტთან დაკავშირებით:)

ამ ადამიანებთან ურთიერთობის შემდეგ მივხვდი, რომ ბოროტება არ არსებობს, ესენი არიან ყველაზე სუფთა და გულწრფელები:)

შესაძლებლობები მართლაც რომმ შეუზღუდავია, ერთად აცეკვებული და ამღერებული მოსწავლეები. ჩვენზე ნიჭიერები, ყოჩაღები და თბილები არიან.

ჩვენი შეხვედრა და გაცნობა, თავიდანვე დადებითი განწყობით დაიწყო

ჩვენი ემოცია უსაზღვროა, დიახ განიცდიდნენ, მ,აგრამ ჰქონდათ მხოლოდ კარგის მოლოდინი:) ჩვენ ეს შევძელით და მე უბრალოდ ბედნიერი ვარ ამ ყველაფრით, მიხარია ასეთი კარგი თაობა ჰყავს ჩემს ქვეყანას:*

ტორტი და წვენები ორქიდეას მაღაზიიდან, დიახ ჩვენ არ ვითვლით ქრომოსომებს და ჩვენ ვზრუნავთ მეგობრობაზე, ესეც ჩვენი გულწრფელი მესიჯი

ეს არის მშობელძთ ხიდის გუნდი, მე ასე ვიტყოდი ერტი დიდი ოჯახი, საიდანაც მხოლოდ სითბო სა სიყვარული გამოდის. აქ ყველა ერთმანეთზე ზრუმასვ, არ სტყუიან, უბრალოდ არიან გულწრფელები და ძალიან თბილები.

ეს არის მშობელძთ ხიდის გუნდი, მე ასე ვიტყოდი ერტი დიდი ოჯახი, საიდანაც მხოლოდ სითბო სა სიყვარული გამოდის. აქ ყველა ერთმანეთზე ზრუმასვ, არ სტყუიან, უბრალოდ არიან გულწრფელები და ძალიან თბილები.

საღამოს 9 საათია, ქართველი და აზერბაიჯანელი მოსწავლეებსი ერთობლივად დაგეგმილი და სპონტანურად მოფიქრებული სახალისო აქტივობები, სადაც მასწავლებლებიც ჩავერთეთ

საღამოს 9 საათია, ქართველი და აზერბაიჯანელი მოსწავლეებსი ერთობლივად დაგეგმილი და სპონტანურად მოფიქრებული სახალისო აქტივობები, სადაც მასწავლებლებიც ჩავერთეთ

დისკუისა იმდენად საინტერესოდ წარიმართა რომ მოლოდინსაც კი გადააჭარბა, ცრემლის გარეშე არ ჩაუვლია, ემოციები უსაზღვრო იყო, თვქეს რომ ამ ფილმის შემდეგ უფრო მეტად დაფიქრდნენ, ზუსტად წამოჭრეს ის პრობლემები რაც იყო სემის შემთხვევაში, აღნიშნეს რომ ჩვენ ყველა ადამიანი ერთმანეთზე ვართ დამოკიდებული, შესაძლებლობები შეუზრუდავია და ამის დასამტკიცებლად მოიყვანეს უაბრავი არგუმენტები. მე ამაყი ვარ რომ მატ გულამდე სწორად მივიდა ეს ფილმი, ზუსტად ის დაინახეს, რაც უნდა დაენახათ, სიყავრული ის ძალაა რომელიც ყველაზე და ყველაფერზე წინ დგას.

ადგილობრივი ტელევიზია, მარნეული TV, რომელმაც გადაიღო ჩვენი რეპორტაჟი, აიღეს ინტერვიუ ქართველ და აზერბაიჯანელი მოსწავლეებისგან სადაც შემსწავლელბმა ისაუბრეს საკუთარ განცდებზე .

ჩვენი ყოჩაღი გამარჯვებულები და უსაზღვროდ ბედნიერები

ფილმის დასრულების შემდეგ დავსვით სამი კითხვა და გამომავლინეთ სამი გამარჯვებული, რომლეთაც გადეცათ სამახსოვრო საჩუქრები: სურათის ალბუმი, სურათი ცარჩო, ბლოკნოტი და ფერადი სტიკერები. კითხვა ეხებოდა ფილმის შინაარს, გამარჯვებულიდან საჩუქარი მოიპოვა ორმა ქართველმა და ერთმა აზერბაიჯანელმა:)

ფილმის ჩვენება: "მე მქვია სემი", სემი დაუნის სინდრომის ბენეფიციარია, რომლესაც ყავს შვილი, ის ზრდის სიყვარულით საკუთარ შვილს, საზოგადოებინ ნაწილი კი სკეპტიკურად უყურებს მას. სემს უწევს ძალიან დიდი ბრძოლა რომ დაიბრუნოს ის სიყვარული, იბრძვის და არ ნებდება, თუმცა გულგრილობა გულს უკლავს, ის ყველაზე გულწრფელია, მან დაამტკიცა რომ შესაძ;ებლობები შეუზღუდავია, ყველას დაუმტკიცებს და ის ბოლოს იმარჯვებს:)

ძალიან ემოციური დღე

ალა-ფურშეტი, რომელუიც ფილმის დასრულების შემდეგ მიირთვეს მოსწავლეებმა

ალგეთის ახალგაზრდული ცენტრი, სადაც ვიწყებთ ფილმის ჩვენებას