ეს მეორე კლასელი სუნაია, მე ის ძალოიან მიყვარს იმიტომ რომ ყველაზე თბილია, პირველად რომ შევედი ამ კლასში ვხედავდი როგორ ასხვავებდნენ მას საკუთარი თავებსიგან, სწორედ იმ დღეს დამებადა იდეა და ვფიქრობდი, როიმ მე რაძღაც უნდა გამეკეთებინა რაღაც უნდა შემეცვალა და აჰა დადგა ის დღეც, დღეს ეზოში ვიდექი ჩემთვის და ვფიქრობდი მომავალ გეგმებზე ღონისძიებბასთან დაკავშირებით, სუნაია კინჩუმად მომეპარა უკნიდან და გვერდით საყვარლად დამიდგა:*
ჩვენი სამოქალაქო კლუბის სახელი, რომლის ინიციატივით გაიხსნა ეს ცენტრი. დიდ იმედებს ვამყარებ, მე მჯერა სასწაულკებსი და ჩვენი ხელით ვქმნით მას, რასაც სასწაულ;ად მივიჩნევთ, ეს არის ერთმანეთის ნდომა, სიყვვარული, სითბო და ბევრი კეთილი საქმის კეთება. დარწმუენბული ვარ ღირსეულ მოქალაქეებად ჩამოყალიბდებიან და ასახელებენ ჩვენს ქვეყანას, მადლობა ორბელიან საქართველოს, რომ მოგვეცით ამ კეთილი საქმის კეთების შესაძლებლობა
აი დასუფთავებული ჩვენი ცენტრი, რომელიც მზად არის სტუმრების მისაღებად. ადრე ეს იყო სოფელ ":ალგეთის" კულტურსი სახლი რომელიც წლებია დაკეტილი იყო და არ ფუნქციონირებდა. ჩვენი სოფლიდან 2 კილომეტრშია, როცა გავიგე ამ შენობის შესახებ გული ჩამწყდა, როგორ შეიძება არ იფუნქციონიროს უზარმაზარმა შემნნობამ, დავწერეთ პროექსტი, და მოვიღეთ მცირე გრანტიანი სულ რაღა 500ო ლარი იყო გათვალისწინებული, დანარჩენი საკუთარი ზალისხმებით, მოსწავლეებთან ერთად და უამრავ მოხალისე ახალგაზრდებთან ერთად გავალამაზეთ და შევქმენით სამოქალაქო კლუბის: მნ"პირველი ნაბიჯების ინიციატივით. მე ვამაყობ, რომ მყავს ასეთი ყოჩაღები, აქ კეთდება ძალიან ბევრი სასიკეთო რამ და აქტიურად ფუნქციონირებს, სწორედ ამ ოთახში იგეგემება ფილმსი ჩვენება: "მე მქვია სემი" რომლსი ჩვენების შემდეგ იქნება დისკუისა და პატარა სიურპრიზი:)
ზოგჯერ მოტივაციას ვიქმნით არაფრისგან, თუნდაც ეს ერთობლივი სურათი იმის დამადასტურებელია, რომ შრომა არასოდეს იკარგეა, ეს ის ცენტრია, რომელიც საკუთარი ძალისმევის ფასად შევქმენით, რათა ახალგაზრდებისთვსი ეს იყოს თავისუფალი ადგილი, სადაც შეუძიათ ყველა საინტერესო აქტივობა დაგეგმონდ
ვემზადებით ფილმის ჩვენებისთვის რომელიც იგეგმება 4 აპრილს ჩვენი ახალგაზრდული ცენტრის " პირველი ნაბიჯების" ოთახში, რომელიც ყველასთვის ღიაა:) დავასუფთავეთ ერთად...
მუშაობის პროცესი, ჩემი აზრით მოსწავლეებში მთავარია ავამაღლოთ თვითშეგნება, როცა ამ ყველა პროცესში თვითონ იღებენ მონაწილეობას, როცა საკუთარი შრომით აკეთებნ მოტივაციაც უფრო მაღალი ექნებათ და იგრძნობენ, რომ პასუხისმგებლობა დიდ რამეს ნიშნავს.
მეორე კვირა- " ჩვენ არ ვითვლით ქრომოსომებს", პროექტის ფარგლებში "მეგობრობისთვის", ჩვენი სკოლის მოსწავლეებმა დაამზადეს სხვადასხვა ნახატები. დაგვრჩა ერთი კვირა, ვმუშაობთ თვითშეგნების ამაღლებაზე:) მომავალ კვირას ვაწყობთ ფილმის ჩვენებასა და დისკუსიას, დაუნის სინდრომზე:)
განტვირთვისთვის და ერთმანეთთან უფრო დაახლოებისტვის თამაში სკოლის ეზოში "ჩახლართობანა", ძალ;იან სახალისო იყო
საღამოს 7 სააია, დილიდან აი ასე ერთობლივად ვაკეთებთ სხვადასხვა აქტივობებს. 2 საათში მოვრჩით 50 ბენეფიციარისთვის განკუთვნილ შეფუთვას
მზადება შეფუთვისთვის ქართველი და აზერბაიჯანელი მოსწავლეები ერთობლივად მუშაობენ
მოსწავლეები ამზადებენ ნახატს "ჩვენ არ ვითვლით ქრომოსომებს"
მივდივართ დახუნძულები ბასტის სახლში, მოვამარაგეთ საკვები პროდუქტით რათა გაუმასპინძლდნენ ფასანაურელ სტუმრებს.
ვანაწილებთ ოჯახებში საჭმელებს
აი ასეთი დახვედრა ვიცით ჩვენ, ეს არის ინტყეგრაცია და სიყვარული
სტუმრად ჩამოსული ფასანაურელი მოსწავლეები მძღოლთან ერთადნ საბირქენდის სკოლის ეზოში
ქართული ენის კაბინეტში მოვათავსეთ სადაც ვემზადებით შეფუთისთვის
გავიტანეთ საქონელი სმარტიდან, დილის ცხრა საათია:)
ეს მეორე კლასელი სუნაია, მე ის ძალოიან მიყვარს იმიტომ რომ ყველაზე თბილია, პირველად რომ შევედი ამ კლასში ვხედავდი როგორ ასხვავებდნენ მას საკუთარი თავებსიგან, სწორედ იმ დღეს დამებადა იდეა და ვფიქრობდი, როიმ მე რაძღაც უნდა გამეკეთებინა რაღაც უნდა შემეცვალა და აჰა დადგა ის დღეც, დღეს ეზოში ვიდექი ჩემთვის და ვფიქრობდი მომავალ გეგმებზე ღონისძიებბასთან დაკავშირებით, სუნაია კინჩუმად მომეპარა უკნიდან და გვერდით საყვარლად დამიდგა:*
ჩვენი სამოქალაქო კლუბის სახელი, რომლის ინიციატივით გაიხსნა ეს ცენტრი. დიდ იმედებს ვამყარებ, მე მჯერა სასწაულკებსი და ჩვენი ხელით ვქმნით მას, რასაც სასწაულ;ად მივიჩნევთ, ეს არის ერთმანეთის ნდომა, სიყვვარული, სითბო და ბევრი კეთილი საქმის კეთება. დარწმუენბული ვარ ღირსეულ მოქალაქეებად ჩამოყალიბდებიან და ასახელებენ ჩვენს ქვეყანას, მადლობა ორბელიან საქართველოს, რომ მოგვეცით ამ კეთილი საქმის კეთების შესაძლებლობა
აი დასუფთავებული ჩვენი ცენტრი, რომელიც მზად არის სტუმრების მისაღებად. ადრე ეს იყო სოფელ ":ალგეთის" კულტურსი სახლი რომელიც წლებია დაკეტილი იყო და არ ფუნქციონირებდა. ჩვენი სოფლიდან 2 კილომეტრშია, როცა გავიგე ამ შენობის შესახებ გული ჩამწყდა, როგორ შეიძება არ იფუნქციონიროს უზარმაზარმა შემნნობამ, დავწერეთ პროექსტი, და მოვიღეთ მცირე გრანტიანი სულ რაღა 500ო ლარი იყო გათვალისწინებული, დანარჩენი საკუთარი ზალისხმებით, მოსწავლეებთან ერთად და უამრავ მოხალისე ახალგაზრდებთან ერთად გავალამაზეთ და შევქმენით სამოქალაქო კლუბის: მნ"პირველი ნაბიჯების ინიციატივით. მე ვამაყობ, რომ მყავს ასეთი ყოჩაღები, აქ კეთდება ძალიან ბევრი სასიკეთო რამ და აქტიურად ფუნქციონირებს, სწორედ ამ ოთახში იგეგემება ფილმსი ჩვენება: "მე მქვია სემი" რომლსი ჩვენების შემდეგ იქნება დისკუისა და პატარა სიურპრიზი:)
ზოგჯერ მოტივაციას ვიქმნით არაფრისგან, თუნდაც ეს ერთობლივი სურათი იმის დამადასტურებელია, რომ შრომა არასოდეს იკარგეა, ეს ის ცენტრია, რომელიც საკუთარი ძალისმევის ფასად შევქმენით, რათა ახალგაზრდებისთვსი ეს იყოს თავისუფალი ადგილი, სადაც შეუძიათ ყველა საინტერესო აქტივობა დაგეგმონდ
ვემზადებით ფილმის ჩვენებისთვის რომელიც იგეგმება 4 აპრილს ჩვენი ახალგაზრდული ცენტრის " პირველი ნაბიჯების" ოთახში, რომელიც ყველასთვის ღიაა:) დავასუფთავეთ ერთად...
დიახ, ჩვენ არ ვითვლით ქრომოსომებს, ჩვენ ყველასთან შეგვიძლია მეგობრობა და ის, რომ ვიყოთ ტოლერანტები:)
მეექვსე კლასის ბიჭები, რომლებიც აქტიურად არიან ჩართული ყველა პროცესში
მუშაობის პროცესი, ჩემი აზრით მოსწავლეებში მთავარია ავამაღლოთ თვითშეგნება, როცა ამ ყველა პროცესში თვითონ იღებენ მონაწილეობას, როცა საკუთარი შრომით აკეთებნ მოტივაციაც უფრო მაღალი ექნებათ და იგრძნობენ, რომ პასუხისმგებლობა დიდ რამეს ნიშნავს.
საკუთარი ხელით შესრულებული ნახატები თავისი იდეით, თემა გავაცანი დანარჩენი თვითონ მოიფიქრეს
მეორე კვირა- " ჩვენ არ ვითვლით ქრომოსომებს", პროექტის ფარგლებში "მეგობრობისთვის", ჩვენი სკოლის მოსწავლეებმა დაამზადეს სხვადასხვა ნახატები. დაგვრჩა ერთი კვირა, ვმუშაობთ თვითშეგნების ამაღლებაზე:) მომავალ კვირას ვაწყობთ ფილმის ჩვენებასა და დისკუსიას, დაუნის სინდრომზე:)